Gorecki Tadeusz (1825–1868), artysta-malarz. Ur. 5 V w Dusieniatach na Wileńszczyźnie. Był synem znanego poety Antoniego i Weroniki z Eydziatowiczów. Pierwsze nauki artystyczne odebrał w Wilnie u artysty malarza Walentego Wańkowicza, a następnie od r. 1839 (1842?) kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, pod kierunkiem wybitnego rosyjskiego malarza-klasycysty Karola Briułłowa. W r. 1849 został nagrodzony złotym medalem Akademii i otrzymał stypendium rządowe, które umożliwiło mu w r. 1850 wyjazd za granicę, najpierw do Francji i z kolei w r. 1853 do Hiszpanii. Na krótko wrócił do Petersburga, gdzie został mu przyznany stopień akademika. W r. 1854 wyjechał do Włoch (Rzym, Bolonia), później do Francji (1857). Tutaj osiedlił się na stałe w Paryżu, ożeniwszy się w r. 1857 z córką Adama Mickiewicza Marią, autorką wspomnień o swym ojcu. Zmarł po dłuższej chorobie 31 I 1868 r. i pochowany został na cmentarzu w Montmorency.
G. malował portrety, np. swego profesora K. Briułłowa (przed 1850), rzeźbiarza P. Clodta (w Galerii Tretiakowskiej), A. Mickiewicza (1847), żony, oraz kompozycje o tematyce religijnej i rodzajowej, m. i. Śmierć młodej dziewicy wobec matki i kapłana (wystawiony w r. 1854 w Madrycie i w r. 1868 w Tow. Przyj. Sztuk Pięknych w Krakowie, identyczny z obrazem, pt. Ostatnia komunia, znajdującym się dawniej w zbiorach Tow. Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie), Studium mnicha (w Muzeum Narodowym w Krakowie) i i. Nie zostały zrealizowane jego projekty ilustracji do „Pana Tadeusza”.
llustr. Enc. Trzaski; Thieme-Becker, Lexikon d. Künstler; Antoniewicz J. B., Katalog wystawy sztuki polskiej od r. 1764–1886, Lw. 1894; – Dobrowolski T., Nowoczesne malarstwo polskie, Wr.–W. 1957 I; Mycielski J., Sto lat dziejów malarstwa w Polsce 1760–1860, Kr. 1897; Podczaszyński B., Pamiętnik sztuk pięknych, W. 1851–4 cz. 1 s. 93, cz. 3 s. 171; Świeykowski E., Pamiętnik Tow. Przyj. Sztuk Pięknych w Krakowie 1854–1904, Kr. 1905; „Kur. Warsz.” 1867 nr 37 s. 4; „Tyg. Illustr:” 1869 nr z 25 IV s. 195.
Ignacy Trybowski